آنچه پدرو مادر باید دربارۀ کمرویی فرزند خود بدانند

بچه‌ها و نوجوانان زیادی را سراغ داریم که نمی‌دانند کجا و برای چه کاری باید «خجالت بکشند» و برای کدام کار و کجا «خجالت نکشند». به‌ نظر می‌رسد به طور سرشتی، کودکان دارای مهارت‌های خاصی برای تعامل با محیط خارج از خانه و ارتباطی دوستانه با دیگر کودکان هستند اما تعدادی از کودکان در سنین پایین به دلیل ضعف شیوه‌های تربیتی و ضعف در شناخت موقعیت و توان خود، دچار خجالت بی‌حد و گاهی کمبود اعتمادبه‌نفس می‌شوند.

کودکی که رفتاری را در خانه نشان می‌دهد و به او می‌گویند: «خجالت بکش!» و بعد از او می‌خواهند که همان رفتار را در جمع خانواده و فامیل نشان دهد و از این که او امتناع می‌کند آشفته می‌شوندو به او دستور می‌دهند که: «خجالت نکش!» نهایتاً چه باید بکند؟!

این «کمرویی طبیعی» می‌تواند از کودک ما، نوجوانی بسازد که اعتماد به خود نداشته باشد و یا جوانی بشود که در رویارویی با جامعه، هراس داشته و بزرگسالی بسازد که به‌شدت ناشاد و در دوست‌یابی، حفظ کردن دوستان و یا به‌دست آوردن شغل، مشکلات فراوانی پیدا کند.

خجالت در واقع نوعی ویژگی رفتاری در کودکان است، نه یک عیب و نقص که نیازی به دعوا و مجادله برای یافتن مقصر و یا احساس شرمندگی پدر و مادر باشد. این ویژگی با تشویق و حمایت پدر و مادر قابل اصلاح است.

تهیۀ نسخۀ صوتی: