منش و سلوک، طرز حرف زدن، شیوه ی فکر کردن و احساسات آدمی وابسته به تربیت می باشد. معیارها و ارزش ها، اعتقادات، رفتارهای پسندیده و ناپسند، همگی ریشه در تربیت دوران کودکی و نوجوانی دارد. بار سنگین این مهم بر دوش پدر و مادر است، پدر و مادری که قصد دارند بهترین الگوهای تربیتی را به فرزندانشان ارائه دهند. مگر این پدر و مادرها چند بار فرزند پروری را تجربه کرده اند که از خود انتظار دارند تربیتی بدون نقص و کامل ارائه دهند؟ هر کودک شاخصه های ویژه ی خود را دارد و تجربه ی تربیت کردن او نیز منحصر به فرد است. بنابراین تجربه ی بزرگ کردن یک فرزند ضامن بدون خطا بودن تربیت فرزند بعدی نیست. ما سعی می کنیم با استفاده از تجربه های دیگران راهکارهایی را برای حل مشکلاتی که با فرزندمان داریم پیدا کنیم و طبعاً هر روز با بحران ها و چالش های بی شماری که هر روز در این راه با آن مواجه هستیم، دست و پنجه نرم می کنیم. بنابراین پدر و مادر شدن آمیزه ای از بیم و امید، خشم و محبت و پیروزی و شکست در راه تربیت است. این کتاب شایستگی چند بار خوانده شدن توسط پدر و مادران را دارد و می تواند برای درمانگران و تمام کسانی که با تربیت، آموزش و درمان کودکان و نوجوانان سر و کار دارند مفید باشد، پس به طور ویژه مطالعه ی آن را به مربیان و آموزگاران و دبیران عزیز نیز توصیه می نمایم.
